Psychoterapia
psychoanalityczna
„Można spędzić w sposób sensowny lata z jednym człowiekiem po to, by mu pomóc w zrozumieniu siebie”.
– Zygmunt Freud
Metoda Leczenia
Wprowadzenie do metody
Psychoterapia psychoanalityczna zakłada, że nasze funkcjonowanie determinują doświadczenia z przeszłości. Kształtują one model, który wpływa na późniejsze relacje, łącznie z terapeutyczną. Człowiek często okazuje się być zniewolony przeszłością – choć chce postępować inaczej, nie jest w stanie. Mimowolnie powiela stare schematy, błędy, wchodzi w relacje, których nie chce, bolesne doświadczenia odgrywają się w nowych odsłonach itp. Pomimo wysiłków i starań nie może samodzielnie się z tego uwolnić. Szansę na to daje właśnie relacja z neutralnym psychoterapeutą psychoanalitycznym.
Psychoterapia psychoanalityczna to proces długoterminowy, w którym niezwykle ważną rolę odgrywa uświadomienie sobie ukrytych wewnętrznych motywacji, konfliktów psychicznych, pragnień, które utrudniają funkcjonowanie w życiu codziennym oraz bywają podłożem zaburzeń psychicznych.
Celem psychoterapii psychoanalitycznej jest polepszenie jakości życia pacjenta. W jej trakcie dąży się do głębokiej przemiany jego osobowości, co w konsekwencji ma doprowadzić do jego rozwoju osobistego. Proces ten w doświadczeniu egzystencjalnym łagodzi cierpienie oraz niweluje intensywność wewnętrznego rozdarcia, dzięki czemu daje szanse, by pełniej żyć własnym życiem i korzystać z posiadanego potencjału. Kluczową rolę pełni w tym kontekście nawiązanie bliskiej relacji terapeuta – pacjent, która już sama w sobie posiada charakter terapeutyczny.
Metodzie tej sprzyja ciekawość własnego świata wewnętrznego, wytrwałość i zaangażowanie. Pacjent zachęcany jest do podejmowania dowolnych wybranych przez siebie tematów, do dzielenia się swoimi fantazjami, myślami, skojarzeniami i snami. Nie porządkuje się je na mniej lub bardziej ważne.
Dążenie do celu
Psychoterapia psychoanalityczna, by osiągnąć zamierzone cele, kieruje się określonym kanonem zasad. Jedną z najważniejszych jest stałość oraz systematyczność. Spotkania powinny odbywać się regularnie, pacjent z terapeutą wyznaczają ich stałe godziny oraz tygodniową liczbę. Jedna sesja trwa 50 minut. Pozostałe zasady to neutralność i niedyrektywność terapeuty.
